همه دنیای من آراد و نیکراد

حضورت در قلبم مثل نفس کشیدن است، آرام، بی صدا، اما همیشگی... سی ماهگی مبارکتان باشد مادر... دو سال و نیمه شدنتان مبارک. من هنوز در بهت اولین گریه ی شما مانده ام. شما روز به روز بزرگ می شوید و تمام اولینهایتان تمام می شود. بزرگ می شوید و از دنیای کودکی با سرعتی باور نکردنی دور می شوید ... بزرگ می شوید و انگار دیگر کودک نیستید...  و من هنوز و تا همیشه خلاصه شده ام در شما و روز و شبم گره خورده در خنده ها و گریه های شما... چه صبر زیبایی خدا به مادر داده ... چه عشق زیبایی ... کوچکترین کلامتان برای من عشق است ... کوچکترین نگاه پر عاطفه تان برای من دنیایی از محبت است. کمترین و راحت ترین بیماریتان برایم بزرگترین بیماری دنیاس...